1. Morgunroðin lýsir
    bjart á fjøll og skýggj,
    brátt úr havi rísur
    sólin blonk og lýggj.
    Yvir líð og eingir
    náttardøgg er løgd.
    Reisist gentur, dreingir
    upp til dagsins brøgd.

  2. Morgunluftin blíða
    sál og sinn ger fró.
    Upp til Guð lat stíga
    fagurt takkarljóð!
    Yvir fjallatoppar
    hevji seg várt mál,
    sýn, at frískir kroppar
    goyma fríska sál.
  1. Tøkk, Guð faðir, fyri
    verju væl í nátt,
    vit og manndómsvirði,
    heilsu, lív og mátt!
    Nú á ungum degi
    alt á foldum er
    fult av lívsins gleði,
    tøkk til tín fram ber.

  2. Ein so dýrur skattur
    gleðin er á fold;
    ljósur andi lættur
    lyftir seg frá mold,
    vónir vinna veingir,
    sálin gerst so sterk,
    fara gentur, dreingir
    út til dagsins verk.

Morgunsangur

Orð: Mikkjal á Ryggi.