Morgunsangur

  1. :/: Másin sigur: „Pli, pli, pli!“
    Ternan sigur: „Kri, kri, kri!“ :/:
    Lundin sigur: „Á, á, á!“
    Krákan sigur: „krá, krá, krá!“
    Lambið sigur: „Mæ, mæ, mæ!“
    Stuttligt er at hoyra tað.
    Vakrast er, tá smábørn syngja,
    og tá kirkjuklokkur ringja.
  1. :/: Dunnan sigur: „Kvagg, kvagg, kvagg!“
    Dunnan er eitt gamalt sjagg. :/:
    Hønan har við fjósins vegg
    sigur „skrukk“ og verpur egg.
    Haran sigur ikki stórt,
    summardáin eiðasørt.
    – Grøs og allar urtir tiga,
    gleða seg, men einki siga
  1. :/: Lítli mín, hvat sigur tú,
    fegin vil eg vita nú; :/:
    veit eg, meir enn djóramál
    býr í tíni ungu sál,
    eygu tíni siga frá,
    at tú meir enn djórið sá.
    Svarar lítil piltur glaður:
    „Eg vil verða rættur maður.“

Orð: H.A. Djurhuus